ثنا گل دختر مامان و بابا

ثنا جونم در " خانه حیدر زاده " از مکان های گردشگری تبریز   ...

متن زیر اصل نامه ای است که ثنا در اسفند ماه 1390 قبل از امتحان فاینال کانون زبان ایران برای خانم معلمش نوشته است (متن را بدون اصلاح می نویسم): iH  teacher I love you verg much you are verg goodu معلم عزیم دوست دارم فراوان نمی دونی چه قدر دوست دارم هیچ کس مثل تو نمی شه دوست دارم معلم تقدیم به خانم همزه پور        ...

درست بعد از تحویل سال 1391 ثنا جان متن زیر را نوشت و برای من و بابایی خواند: نوروز آمده     بوی اسکناس تازه می یاد           نوبت بهار شده   درخت ها شکوفه می دهند           نمی دونی چقدر خوشحالم ...

راستی یادم رفت میخوام یک شعر از سروده های خودم را براتون بخونم موقع بازی رفتم زیر میز             یک گربه دیدم با چنگالهای تیز روی میز من پر از کتاب است    مامان می گوید موقع درس است ثنا   ...

                 پیشاپیش سال نو مبارک                 ...

امروز تو اداره مشغول انجام کارهام بودم که ثنا زنگ زد و گفت دلم درد میکنه توصیه هایی براش کردم و گوشی را گذاشتم نیم ساعت بعد دوباره زنگ زد و مشکلش را تکرار کرد بهش گفتم خودش دلیل این درد را میدونه چیه ( چون  دیروز براش لاک پشت خریده بودیم ترسیدم به اون دست زده باشه و با اون دستهای کثیف صبحانه خورده باشه ) گفت فکر میکنم درد دلم به خاطر اینه که بابایی گفته تا آخر تعطیلات عید، هر روز باید یک ساعت ریاضی کار کنم          جل الخالق   ...

سلام امروز مدرسه ها تعطیل شد و من با مامانی به اداره اش آمدم خیلی خوشحالم چون به مدرسه نمی رم آخیششششش ...